تآملی در حقیقت انسان و مرگ

عنوان نوشتار حاضر ((تاملی در حقیقت انسان و مرگ))بدون شک یکی از مهمترین اموری که طبعا هر انسانی با آن رو به رواست (چیستی حققیت انسان) و (ماهیت مرگ) می باشد. به این بیان چرا انسان می میرد و اساسا مرگ چیست؟ انسان چگونه موجودی است واصولا حقیقت و هویت آن کدام است؟ در واقع این رساله در صدد پاسخ یابی و پاسخ گویی به این چراها از زاویه ی حکم عقل و نقل می باشد که خلاصه ی مباحث فراهم شده در این زمینه قرار ذیل است. 1-مرگ در لغت: به معنای رفتن و زایل شدن توان ونیروی موجود در هر چیزی. مرگ یعنی سکوت و سکون و خاموشی 2-مرگ در اصطلاح: به معنای زایل شدن نیرویی حیوانی انسان ونیز به معنای مفارقت و انقطاع کامل روح از بدن و پراکنده شدن اجزای بدن در دامن طبیعت. 3-حقیقت انسان: انسان همانگونه که برخوردار از تن و جسم است، برخوردار از روح و روان نیز می باشد. در این میان حقیقت و هویت انسان از آن روح است که پس از خاموشی و مرگ تن، همواره باقی است. زیرا روح جوهری است مجرد و مستقل و چنین موجودی قائم به ذات خود می باشدوهرگز قابل تقسیم و اشاره ی حسی نمی باشد. 4-حقیقت مرگ: در فرهنگ قرآن وروایات، همان توفی و انتقال است و توفی یعنی دریافت حقیقت انسان به طور کامل و بازگشت او به عالم ملکوت. بنابر این همان گونه که بدن انسان وسیله ی خوبی است برای حقیقت انسان، مرگ هم بهترین وسیله و یگانه عامل انتقال حققت انسان، خواهد بود. 5-علت ترس از مرگ: گرچه در باره ی ریشه ی ترس از مرگ نظریه ها و نیز راهکارهای گوناگون از طرف مکاتب مختلف ارائه شده است. ولی اساسی ترین ریشه ی ترس از مرگ عدم آگاهی از حقیقت مرگ و انسان می باشد و بهترین راه مبارزه هم توجه به خود و تفسیر درست از حققت مرگ خواهد بود. 6- آثار مثبت ترس و یادمرگ: از یک لحاظ ترس از مرگ، یکی از حکمت های بالغه ی الهی بوده و موجب نجات جان انسان از انواع امراض، می گردد و نیز یاد مرگ بهترین عامل تعدیل کننده ی خواسته ها و تمایلات انسان می باشد که درصورت به کاربستن این امر فردو جامعه از انواع سقوط اخلاقی و انسانی و ....در امان می مانند.